Anlarsın.
Gönül aksa bir yöne, iki dünya birleþir,
Ciðerden kurudun mu, akýþ neymiþ anlarsýn.
Damlalar düþer ama gülücükte yerleþir,
Benliði unuttun mu, yýkýþ neymiþ anlarsýn.
Kader denen yaðmurda, gökkuþaðý bekledim,
Anýlar aðlatsa da, tebessümü ekledim.
Siyah beyaz olsa da, resimleri sakladým,
Renklerini buldun mu, nakýþ neymiþ anlarsýn.
Çizgiyi derin çizdi, mazi denen hatýra,
Hüznümü damla damla, yazdý her bir satýra.
Eksik olan hasretti, bir de onu batýra,
Maske yapýp güldün mü, takýþ neymiþ anlarsýn.
Sevmeyi býrakýrsam, yürek tarlam sürülmez,
Yaban otlar biterse, çoraklaþýr kürülmez.
Gönlümün bahçesinde, güller vardýr görülmez,
Dikenleri tuttun mu, bakýþ neymiþ anlarsýn.
Alaca þafaklara, ulaþmasam ne yazar,
Varsýn güneþ doðmasýn, gündüzü gece bozar.
Sevdanýn rüzgarýnda, hasretin külü tozar,
Alev alev tüttün mü, yakýþ neymiþ anlarsýn.
Serpil Kaplan Çýnaroðlu 06-01-2013
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.