CAN YÜCEL ANISINA
Adam hüzünlüydü..
Gün batýmýný seyrediyorlardý yakýn arkadaþýyla birer bardak çay eþliðinde..
Hemen her yaz akþamý bu nefis görüntüyü kaçýrmazlardý..
Ama onu hiç bu kadar mutsuz görmemiþti..
Sýkýntýlarýný çoðunlukla içinde saklý tuttuðunu bilirdi. Ama bu gün halinde bir baþkalýk vardý.
Hayrola?
Yalnýzlýk çok koymaya baþladý þu sýralar..
Ee bunu daha önceleri düþünecektin. .
Þimdi benim yerime sevgili eþin oturacaktý karþýnda..
Beni tanýmýyormuþ gibi konuþuyorsun..
Tanýyorum da..Þiirdeki gibi birinin bulunabileceðini hayal edemiyorum..
Bulamadýðým için ben de bu haldeyim ya..
Hadi gel bu görkemli görüntüye bizim de bir katkýmýz olsun. Birlikte okuyalým bu imkansýzý nasýlsa ikimizin de ezberinde
BÝR EÞÝ OLMALI ÝNSANIN
Bakarken yüreðinin kabardýðý,
Gözlerinden gözlerine yüreðinin aktýðý...
Aþýk olduðu bir eþi olmalý!
Sabah gözlerini açtýðýnda,
yanýnda olduðunu görüp,
Þükürler etmeli Yaradana.
Koklamalý saçlarýný Uyuyan eþine þefkatle bakýp,
Usulca dokunmalý yüzüne,
Bir eþi olmalý insanýn!!!
Varlýðýný hissedebilmek için.
Parmaklarý titremeli, incitirim korkusuyla.
Sürekli çaðlayan bir pýnar olmalý gönlü...
Kramplar girmeli midesine,
Onsuzluk aklýna geldikçe!
Bir eþi olmalý insanýn!!!
Rüzgar onun kokusunu getirmeli,
Yaðmur O’nun sesini.
Elleri yanmalý ellerini tutabilmek için.
Akþam onu görecek diye, pýrpýr etmeli yüreði.
Kelebekler gibi olmalý insanýn kalbi.
Ayaklarý birbirine dolaþmalý heyecandan, eve dönerken eþi.
Beklemek asýrlar gibi uzun gelmeli.
Geliþi ile sonsuz bir nur dolmalý içine.
Bir eþi olmalý insanýn!!!
Yüzüne baktýðýnda, konuþmadan anlamalý derdini,
Tasasýný, öfkesini, sevincini, coþkusunu...
Güven duymalý, herþeyiyle.
Baþýný göðsüne koyup, huzurla uyuyabilmeli,
Tüm düþüncelerinden arýnmýþ olarak.
Babasý, abisi, arkadaþý, dostu, sýrdaþý, anasý, çocuðu olmalý...
Þýmarabilmeli yanýnda. Kýskanýlmalý zaman zaman da...
Bir eþi olmalý insanýn!!!
Sabah yolcularken iþine, içi acýmalý,
Daha yollarken özlemeye baþlamalý.
Seni þimdiden özledim!!!
Bir eþi olmalý insanýn!!!
Akþam dönüþünü beklemeli sabýrsýzlýkla.
Gözleri yollarda kalmalý
Ve kapýyý çalmadan açmalý...
Aþkla karþýlamalý,
Hasretle sarýlmalý boynuna,
Özlemle koklayýp, öpmeli,
Yýllarca uzak kalmýþçasýna!
Bir eþi olmalý insanýn!!!
Her günü bir baþka güzel olmalý yaþamýn,
Bir baþka özel, bir baþka soluklanmalý her anýnda.
Verdiði hiç bir þeyin yeterli olmadýðýný düþünüp, kahrolmalý,
Daha fazla ne yapabilirim diye düþünmeli.
Bir eþi olmalý insanýn!!!
Cennetten köþe almýþçasýna
Sevdiði, sakýndýðý, bakmaya kýyamadýðý...
Her bir hücresinden aþkýn fýþkýrdýðý,
Çölde okyanusu yaþadýðý bir eþi olmalý insanýn!!!
Ben seni ölene dek seveceðim boþ laf!!!
Ben seni sevdikçe ölmeyeceðim...
Can YÜCEL
Sosyal Medyada Paylaşın:
DEVRİM DENİZERİ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.