bu şiir gerçek,bu şiir yalan, bu şiir talan uranus
bu şiir gerçek,bu şiir yalan, bu şiir talan
kadýným avuç içleri bereketlim geliyordum yeniden ellerinden öpmeye kaç eþkiyaya yamak dursam kolay mý kepez’in dumanýný geçmek yayan yapýldak her seferinde aznavur baskýný yedim
kaçmasýn diye koynumdan kokun delerken sol yanýmý beþli fiþengi yaralarýma bastým dað menekþelerini dert bu; mertliðe gelmez ifþasý senden baþkasýna söylenir mi
kaç defa yatýya kaldýk koyaklarýn en derininde katran karasý geceler bir yaným kenger otu ufuklar zifir karasý yüreðim ýþýk iyi ki gözlerin var gözlerin ezberimde
bil ki omzuma deðdiði zaman yanaklarýn bu hicran-ý devir bir daha azmaz sensizliklere acemi bu can bedesten olmuþum ellere bedelsiz bu talan kolay toparlanmaz
ah... dilimin ucundaki zor kadýn son soframda þarabý yarýmým düðümlerdeyim kaçkarlý’dan lügatlar koy avuçlarýma öyle seni anlatýrým
kasým
Sosyal Medyada Paylaşın:
uranus Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.