Silemezsin yazýyý alnýna yazýlýnca, O boyasý ebedi yazýyla. Tutmuyor hüzün yama, Yürümeli yüreklerin taþlý yollarýnda, Daðlarýn dumaný baþlarýnda, Yoðrulur ufukta ince çizgi kabuðunda, Ve çatlar kalbimdeki nasýr acýyla, Her þeyden kalan o tortuyu, Silemezsin.
Parmaklarý kýrýlmýþ yazarýn, Duruyor hüzünle baþlayan þiirleri, Kalesi yýkýk ve gecede düþmüþ þehrin duvarlarýnda. Uyumadan gördüðü rüyalarýn etkisi altýnda, Ve vuruyor kafasýný duvarlara, Aðrýlarý dindirmeyen aðrý kesicinin þokuyla. Yaðýyor acý üzerine demirden mermiler gibi, Kirleniyor ne yapsak kalpler, O kalpler ki açýk kapýlara sürgü. Eller geziyor rüzgârda, Eller dokunuyor acýya, Acýndaki binlerce el izini, Silemezsin.
Dindiremezsin yaðmasý gereken yaðmuru, Bekletir bir yýldýz gecede dileðimi. Hâlâ mýþ gibi yaþýyorum ayný masalda, Savruluyorum hýzlý yaþamaktan, Sýkýyor zaman boynumdaki ipi, Önce yaðýyor sonra düþüyorum saçak altýndan, Ve her nefeste celladýma gülümserken buluyorum kendimi. Ölümün o son bakýþýndaki sessiz sesi, Dalga dalga yankýlanýyor kulaklarýmýn derini, Sana öðretilen yaþaman gereken ezberini, Ne yapsan, Silemezsin.
Sosyal Medyada Paylaşın:
sahibininsesi Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.