065-Kar Misali

Aðýr, aðýr; lapa, lapa; havada süzülerek yaðýyor kar
Miski amber gibi, ter temiz hava var, bayýlýyor insan
Derin bir nefes, ruhumun en ince hassas telini çaldý
Ýlahi bir musikiyle, ulvi ve kutsi ses etrafa sanki yayýldý

Tempo tutturdu, gökten inerken kar taneleri
Aþk ve þevkle ayrýldý, yurdundan yuvasýndan belli
Adeta yere düþen kara tanelerinin, geliyordu eceli
Bizimde beyaz kefene sarýlýp, mezara iniþimiz gibi

Ne güzel süslenmiþ kar taneleri, bir gelin misali
Yere düþtü eridi kayýp oldu, o güzellik nerede hani?
Neden geldi dünya ya? Görünmeseydi göze bari
Ýnsanda gelir fani dünya ya, eriyip gider kar misali

Acaba en son inen kar tanesi, kaç gün yaþar
Bunlarý görüp düþününce, insanýn uykularý kaçar
Asýl gerçek olan bu, insan olan kendisine sorar
Alýnca cevabý, yaþama zevkini iþte o zaman tadar

Kar misali, süslenerek gönderildik dünya ya
Her þey bizim gibi, aç gözünü bak bir etrafa
Duygu, organlar boþuna mý takýldý bu insana
Anladýysan, o zaman sonsuza dek ebedi yaþa

Borborunbekir - Bekir Özcan
Sosyal Medyada Paylaşın: