Geçiyor işte
Gurbetelde gülmeye bile çok hasret kaldým
Her gün aðlayarak geçiyor benim ömrüm
Yaþarken daha yaþarken ben ölüye döndüm
Herkes birkere ömründe ben hergün öldüm
Hayellerle bitiyor geçiyor iþte benim ömrüm
Ektiklerimi diktiklerimi nasýlsa onlar biçtiler
Kendilerinden olanlarý hep ayrý ayrý seçtiler
Yaralarýmý yeniden acýttýlar kanattýlar deþtiler
Çýkarlarý olunca hemencik bir anda birleþtiler
Hayellerle bitiyor geçiyor iþte benim ömrüm
Bana güven verdiler gününü gün et diyerek
Hata yapmaya zorladýlar beni her gün bilerek
Bunlarý çekemez nasýl çeksin bu yaralý yürek
Yogurdu yiyorum ama korkudan üfleyerek
Hayellerle bitiyor geçiyor iþte benim ömrüm
Duyar belki dedim dedim sabýrla bekledim
Görür beni belki fark eder diye ekledim
Ne kaldý ki baþka neler neler çekmedim
Ne yürekmiþ gardaþým hala bitmedim
Hayellerle bitiyor geçiyor iþte benim ömrüm
Günden güne arttý büyüdü küçük yaralarým
Acýlarým azdý geceyi ben nasýl tamamlarým
Belki banada bir gün kaderim güler sanýrým
Unutmam unutaman seni gözünden tanýrým
Hayellerle bitiyor geçiyor iþte benim ömrüm
Hakký Kalabalýk
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.