BİZ KÖYLÜYÜZ
Biz köylüyüz kardaþ,
Acaip bakma bize öyle.
Ýçimiz cýz eder nedense,
Giyim kuþam hor deðil,
Köylücü bir halimiz var,
Hor görüðü sezer,
Mahcup olup utanýrýz,
Köyden geldik köylüyüz.
Bizliðimizle burada.
Belki duruþumuz mahsun,
Belki görünüm hoþ deðil.
Bizi hor görüp horlama.
Anadolu üçrasýndan
Köy doðumlu karý kocayýz
Baþýmda kasket Ata hatýrasý,
Sevgisi yürekte benle yaþar.
Yengen de yemeni anasý baðladý.
Süs biliriz bu halimizi doðuþtan.
Sarkýlacak yanýmýz yok ya.
Bizde gözlük yok kravat yok,
Ütülü esvabý bilmeyiz hala,
Ojemiz, dað kýnasý süsümüz.
Ayaðýmýz iskarpinli süslü ya,
Aba þalvar da tarih oldu amma.
Çinti þalvarý moda sayarlar.
Onur biliriz kasketi, tülbenti.
Böylece hoþ bilip örtünürüz.
Biz köylüyüz dost, dostça bak,
Belki de yoksulluðun eseri,
Çökük kamburu taþýrým gayrý.
Siyahi esmerim kýzgýn güneþten.
Orak yolar harman eder iþleriz,
Ellerimin nasýrý kara sabandan,
Titreyen ellerim özüm gibi.
Gel hor görüp kara bakma öyle.
Köyden geldik,köylüyüz dost.
Mahsunuz acýma hislenme,
Kader baðlarýný böyle örmüþ.
Biz köylüyüz mahsun duruþlu,
Köyden gelmiþiz metroya.
ilk bindik merakta usumuz,
Köylü olmayý kusur bilme,
Vatanýn efendisi bil Atam gibi.
Zor topal gelmiþiz buraya.
Hani þu þirin Anadolu’dan.
Yaratandan ötürü görüp,
Ýnsan olduðumuz için sev bizi.
Çay kahve bilsek de süt içeriz.
Sabah sofrasýnda tarhana çorbasý.
Tuz biber kuru soðan aþýmýz.
Yarý aç gezsekte gönlümüz tok.
Terimiz gururumuz olur heran.
Biz köylüyüz kabul gör böyle,
Tahsil yok sanat yok, yok iþte
Sen okur yazarsýn hem de bilgili,
Bizde defter yok, kitap yok,
yoktu hiç.
Okul öðretmen de nerede.
Eðitim almadýk görmedik ,
verilmedi bee
Cahalet bataðýnda gezeriz hep.
Ömrümüz cahilce bitip gidiyor,
Acýmana gerek yok boþver,
Yeter ki hoþ gör bizleri böyle.
Biz köylüyüz kaderleri baðlý,
Dünyanýn bir cilvesi olsa gerek.
Edep var erkan var yeter ya.
Yarý cahil say,hor görme n’olur.
Meþakkati kýrda bayýrda gördük.
Sürü ile daðda kýrda gezmek.
Zor doyurur olduk hanemizi.
Kurda kuþa ýslýk çalarken.
Var ömürü hep böyle harcarýz.
Yaþam gücümüz aranýzda olmak,
Bizlik en büyük gururumuz,
Köylü olmakta onurumuz.
Hani öz vatanýn efendisiyiz,
N’olur hor görüp bakma öyle.
Sonra cýz eder içimiz bizim,
Ruhumuz kararýp gönül yýkýlýr,
Biz köylüyüz olduðumuz gibi.
Yarýn da köylü kalacaðýz,
bu gün gibi...
30-06-2014
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.