an geldi
oyunlarýmdan
sarýldýklarýmdan
sevdiklerimden
geçtiðim yollardan
aþýk olduðum þehirlerden
Ýstanbul’dan
an geldi
mor daðlarýmdan
çocukluðumun hatýrasý üzüm baðlarýndan
palamut dolu meþe aðaçlarýmdan
masmavi gökyüzümden
saya saya bitiremediðim yýldýzlarýmdan
an geldi
önümdeki hayati fýrsatlarýmdan
her düþü bin dünya hayallerimden
mutlu olmaktan
keyfime bakmaktan
V A Z G E Ç T Ý M
ama senden
bir gün olsun
vaz geçmeyi
gözlerinden ayrýlmayý
H Ý Ç D Ü Þ Ü N M E D Ý M