Bir duman özlem, bir bardak gözyaþý Balkonda, öylesine bir akþam sefasý Soran gözlerle bakarken yýldýzlar Ay küskün, Vakit vuslata hasret ve yine gecenin yarýsý Nedense bu saatlerde baþlýyor gurbetin sancýsý…
Þu daðlarýn ardýnda bir yerde olacaktý memleketim Ne taþýný topraðýný, ne de coþkun akan sularýný Parlayan yýldýzlarýný, gülen ay’ýný özledim Gözlerim dalýp gidiyorken uzaklara Bir kor gibi alevlenir içimde hasretim Uzanýrým, bir türlü göðe dokunamaz ellerim…
Yanýk bir türkü yankýlanýr þimdi yüreklerden Ayþe kýzýn deli sevdasý düþmez olur dillerden Kim bilir ne telaþýndadýr muhtar emmi Ve keskin bir tezek kokusu yayýlýrken Süt taþýyordur sarý kýzýn memelerinden Gamsýz ve kedersiz, huzur içinde yaþarken Nasýl da kopup gelmiþim buralara memleketimden…
Sevmedi gurbet beni, ben de gurbeti sevemedim Ýçimde kalan son umutla buralara geldim Gülemedim yýllardýr, aðýrmýþ yükü çekemedim Çok çabaladým, çok direndim Ölmek istedim bazý geceler, ölemedim Dönmek istedim yýldýzlarýnýn koynuna, dönemedim Affet beni memleketim, senin kýymetini bilemedim…
Sosyal Medyada Paylaşın:
Süleyman ÇALIŞICI Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.