hiç merak etme , senden daha çook çok var sende
kendini büyüttüðün dev aynalarýna bakar mýsýn
senden baþka kimler var ?
bakmadýðýn , görmediðin , duymadýðýn insanlýk üstüne
haydi !
þimdi bir þiir daha yaz kendine ...
bir kavganýn tam orta yerinde
biraz insan
biraz sevgi
biraz þiir
harmanla düþür sonra
düþtüðün kaldýrýmlara
insanýn diyorum
bildiðin insanlýðýn
yürekte yeri olmalý
topraðý gibi vatanýn
kokmalý biraz da buram buram insana
hoyrat ateþlerde yanarken
uzak ya da yakýn
can ikliminin tutsak elleri
görmeli gözler insaný
analarý
çocuklarý
ezeni ezileni
bilmeli bilecekse
en büyük yalanlarý
bir insan , kaç dünya eder
hesaplamalý doðrularý
kendine hayran ezberlerini
kendi bozmalý insan
bir kavganýn tam orta yerinde
sevgi vurur kapýsýný
insaný çaðýrýr
þiirin kalemi kýrýk dizeleri
uçuþur acý
herhangi bir yerde
herhangi bir ana
ya da çocuðun sesi
fark etmez yaðmur
var ya da yoksa
uçuþur her acý rüzgarda
kavgasý hak’dan yana
siyahý , sarýsý , beyazýyla
sesi düþen kaldýrýmlarda
henüz kaný bile kurumayan insan
tanýdýn mý onlarý ?
sen bu þehirde yaþýyorsun
seni senle bin kez çarpsan
bir tek sana bölsen ömrünce
bir tek , o edermiydi
o da kim mi ?
rüzgarda uçuþan acýlardan biriydi
onlar vardý fark edilmeyen
o , onlardan biriydi
yaþarken yok farzedilen
bir tek onlara yer yok
yüreðinde
oysa sen ,
ne de çok sevgi dolusundur bilirim
ýrmak olur akar
denizlerce dolar taþarsýn sevginle
dinlediðin hep sevgi þarkýlarý
zarif ve ince
bir insandý o sevilecek
sen deðil , o aslýnda
biliyorum anlayabilmen zor
o iþte , bak yýkýlmýþ kaldýrýmlarda
tanýdýn mý þimdi ?
amacýn neyse yürürsün o’na doðru
" ben " demekten
" biz " e asla sýra gelmedi mi ?
ne yazýk
seni söyler þarkýlar
sana yazýlýr þiirler
sana aðlar.. aðlar.. aðlar.. analar
öyle mi ?
bak tanýdýn mý bu analarý ?
sen bu þehirde yaþýyorsun
sen sevilsen ne olur
sevilmesen ne
insan sevilmeliydi aslýnda
hiç tanýmadýðýn uzak coðrafyalarda
uzak iklimlerin insanlarý
acýlarý büyük
suçsuz günahsýz katledilen
analar çocuklar
" sen " den sýra hiç gelemedi onlara
onlarýn tüm þansýzlýðý da
" sen " oldun aslýnda
" sen " i övmeyen dostlar
yok hükmünde olanlardan
ya da olmaz olsunlar
seni eleþtiren dilleri çürüsün ve dahi
sana biat etmeyen insanlýk
yansýn kül olsun
öyle mi ?
bir hiç’ti zaten gözünde
olmazsalar
olmaz olsunlar dý
sana kurban olamayan insancýklar
baþkalarýna kurban edildiler
var oluþlarýna tek nedenleri
sana alkýþ tutmaktý
üçü eksik beþi fazla
ne fark ederdi
koparýlmýþ olsa da elleri
onlarý görür de tanýmazsýn
sen bu þehirde yaþýyorsun
þimdi sen, öylesine maðrur
öylesine doruklarda insanlýðýnla
var git yoluna
þen kahkahalarýnla
alkýþlarýnla yaþamaya
var saymadýðýn o sýradan elleri koparýlmýþlar
bil ki
yine de ,
seni senden iyi anlar
bir kavganýn tam orta yerinde
biraz insan
biraz sevgi
biraz þiir
harmanla düþür hepsini
düþtüðün kaldýrýmlara ...