Düþünmekse seni
Küçük bir pencere açýlýyor sokaðýn çaprazýna
Ne deniz var, ne orman
Duvarlar
Taþ duvarlara çiziyorum suretini
Düþünmekse bu
Aklýmdan yakýnsýn
Sokaða düþen her adýmda ayaklarýn
Parmaklarýn, týrnaklarýn
Saklasýn dursun pabuçlar
Herkeste biraz
Bende hep sen varsýn
Kimin saçýna rüzgar vursa
Ve bu gözüme çarpsa
Ýnip iki koldan yolasým tutar
Delilik mi? Deðil
Öfke hiç deðil
Ellerimin gurbeti ve dudaklarýmýn, saçlarýn
Bir tek yaðmurda uzaklaþýyorum pencereden
Hani damlacýklar birleþince hýzlanýr ya
Ýki damla olur kalýrýz aklýmda
Sonrasý
Bir dolu küfür
Ayrý düþen yaðmura, sokaða…
Öyle sarhoþ, öyle bitkin
Yanaðýmdasýn
Dünya sana dar ah’ým
Dön dolaþ
Aklýmdasýn!
Devrim Tülay - /Okumak Ayrýcalýktýr Dergi/
20 Aðustos 2014
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.