yine içime oturdu derin bir boþluk... sessizlik çöktü üstüme..... bir çaresizliktir ki duran boðazýmda yutkunamýyorum.....
sanki can bedenden… ben candan vazgeçmiþim çýkartýp atamýyorum kimsesizlimi.... yalnýzlýksa kimliðim..... ben çýkamadým içinden be dostum.. gel de sen bir el at..... belki tutarsýn elimi düþmeden hayatýn kýyýsýndan... belki bir nefes olursun emanet ruhuma.....
sebepsiz yaþanmaz hiç bir þey hayatta.. biliyorum… ben kederliysem , bezmiþsem bu candan vardýr elbet bir nedeni... duygularýmýn köreliþinin kalbimin yarýlýþýnýn ve de beni benden eden tüm nedenler… bütün bunlar deðildir faili meçhul...
Sosyal Medyada Paylaşın:
nimesay Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.