Sana doymadýðým yerdeyim yani bir seher vaktinin tam koynunda
yüzüme vuran ayrýlýðýn ýþýðý gözlerimi yakýyor kirpklerime dolanýyor gözyaþým bir zamanlar tuttuðun ellerim parmaklarýmý taþýyamýyor sanki kýrýlýyor eklem yerlerinden sensizlik veda törenine dönüþüyor seherin koynundaki sunaðýn baþýnda.
kaç kurban vermeli diyorum bu gönül daha kaç kez baþlamalý yeniden sevdalara kaç kez kendini anlatmalý karþýsýndakine sýfýrdan kendinden bir þeyler eksilterek azalmalý.
sýnýrlarýný zorladýðým mayýn yüklü bu sevdaya ayaðýmý bastým basalý kaldýramýyorum
sýrtýndan indirmediðin aðýr adam endamýnla gözlerine ulaþmayan o son gülücüðü atarken suratýma daha gidiþ yolunun baþýnda demiþtim sana beni koyduðun yerde arama diye taþ yerinde aðýrdý evet ama yüreðim hiç taþ olamadý sabit bir yerde kalamamasýnýn sebebiydi bu.
odam ve ben iki sýrdaþ iki kardeþ duvarlarý gözlerimle arþýnlýyorum sus diyor çerçevelerin boþ karanlýk yüzleri sessiz çýðlýklarý kulaklarýmý týrmalýyor dudaklarýmýn kenarýnda tek bir soru asýlmýþ ’Neden?’
neden biter her þey neden biri ökseye daha kolay yakalanýrken yavru bir kuþ gibi diðeri daha kolay gider kalan ardýndan aðlarken dile vurulmamýþ ’ah’ ile inceden bir þarkýya dönüþür sitemler
giden mi terketmiþtir, kalan mý bilinmez ama yürek hep terkedilen bir kuþ yuvasý gibidir gözlerini dikerek gelecek baharý bekler.
Ayvazým DENÝZ Sosyal Medyada Paylaşın:
Ayvazım Deniz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.