hayata kaþ çattým.. yaðmur olup, bulutlara karýþtýðýndan beri.. sensizliðe katýp acýyý, tebessüm yaptým, seni anýmsatan her þey gibi, gittiðinden beri.. yine de darýlamadým sana, kustuðum öfkenin zerresi kadar, þu lanet hayata.. nereye gider bu sevda, ya da bir sonu var mý hasretin, bilemiyorum.. tek bildiðim, her gece, bir kez daha ölüyorum..
ben uçururum þimdi, þiirleri gök yüzüne, hep yarým söylerim türkülerimizi, tamamlamam yine, eskisi gibi.. ellerimde atmaz yüreðim, dokunmam hatta hiç bir þeye, ellerini tuttuðum gibi.. kiralanmýþ bir bedende, zorla þýkýþtýrýlmýþ ruhum.. susarak, nefesimi tutarak, ve yazarak sevgimi, yokluða gömülürüm.. bu gece ben, bir kez daha ölürüm.. 21/01/2008
Sosyal Medyada Paylaşın:
Yakamoz_Işığı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.