yalnýzlýk rýhtýmýnýn sessiz ve acýmsý tat býrakan kokusunda, günlerin ikindi sarhoþluðunu içime çekip, hayatýn da çelimsiz tadýna arada bir bakar yaþardým... Benim bilinmeyen mevsimlerim,arzulanmayan kaderlerim vardý.. Rýhtýmda,küçük bir kýz çocuðunu andýran gülüþünle sen! Ve ardýndan ayak seslerin... Arzulanmayan kaderler,belli belirsiz mevsimler geçti gitti vücudumun derin hazinliklerinden... Yalnýzlýk rýhtýmý; bir anda yasanýlasý ülkelerin uçsuz bucaksýz, yaðmur ormanlarýna döndü...
Sosyal Medyada Paylaşın:
ÜSTAD Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.