mihman

Ne kanýmý durdurabildim
Ne de gözümü kýsabildim,
Bir heykel misali karþýmda
Baktým, baþým dönene kadar

Uzaktan seyredurdum önce
Ýki göl, arasý baraj
Bir kapý var aþaðýsýnda
Meltem eser açýldýðýnda

Keþfe koyuldum adým adým
Ve ensemde o sýcak meltem
Sonra da yer yer yumuþaklýk
Yer yer kavisli, engebeli

Keþfetti ellerim, meltemle
Þiddetlendi meltem o anda,
Rüzgar savurdu saçlarýmý
Divaneyim, aklým fiarada

Bir çift dað gördü ki gözlerim
Zirvesinde kahve toprakla
Yükselir, gözümün önünde
Daðlarý oynattý ellerim
Dað daða kavuþtu nihayet

Ve daðlarýn eteklerinde
Bir deniz oluþur engince
Suyu tuzlu, dalgasý hýrçýn
Çýrpýndýkça kabarýr, boðmaz

Ve tuzlu su yaktý dilimi
Gezerken daðlarda sessizce
Ýçime çektim topraklarý
Baþladý o an bir kasýrga

Döndü baþým, her taraf beyaz
Göremiyorum saðý solu
Çekiliyorum bir kuyuya
Bam telimden çýkan notayla


Mihmandarlýk vaktiydi þimdi
Zira gelen, beklediðimdi
Geldi…

Nazlý Çelebi
Sosyal Medyada Paylaşın: