Loþ pencereme uzanmýþ bir gün ýþýðý, Bir kuþ cývýltýsý sessiz bahçemde. Ýki týk týk ahþap kapýmda beklenmeyen, Kim ki böyle sabah erken?
Bu gülen gözler bana mý? Bana mý gülümseyen güneþ misali? Çoktan unutmuþum bu bir mutluluk, Bu ýlýk sözler, sahi bana mý?
Isýnsýn dört yanýmda soðuk duvarlar, Renklensin yüreðimdeki solgun çiçekler, Býrakýn, bu bir rüya olsun isterse, Uzansýn hayâl eller ellerime, Kim bilir, beni de biri belki özlemle bekler...
Hâlenur Kor
Sosyal Medyada Paylaşın:
nur49 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.