AL GÖTÜR BENİ BENDEN
Matem çöker gözlere bekler iken yolunu
Çekip çýkar düþlerden gel,de uzat kolunu
Mevzilenmiþ yokluðun kurþunluyor solumu
Sök kalbimi yerinden al götür beni benden
Ölüm gelse kapýma inan ayrýlmam senden
Toplamýþ yýldýzlarý ay sönüyor çöllerde
Bilinmeze akýyor taþar sevdam göllerde
Gözlerimde kýyamet döker yaprak güllerde
Sök kalbimi yerinden al götür beni benden
Ölüm gelse kapýma inan ayrýlmam senden
Ýndi arzýma acýn düþerim kuytularda
Yakarým bedenimi deþerim kuytularda
Kimsesizim bir mezar eþerim kuytularda
Sök kalbimi yerinden al götür beni benden
Ölüm gelse kapýma inan ayrýlmam senden
Volkan olmuþ yüreðim lavlarýnda ateþim
Seni bekler ellerim sarýp dese yar eþim
Sen olmuþsun özlemim seni sevmek tek iþim
Sök kalbimi yerinden al götür beni benden
Ölüm gelse kapýma inan ayrýlmam senden
Eþiðine yýkýldým odalar küf kokuyor
Gönlüm yoluna kilim ayrýlýðý dokuyor
Sensizlik bitmez gecem hasretinle yakýyor
Sök kalbimi yerinden al götür beni benden
Ölüm gelse kapýma inan ayrýlmam senden
Aþk þehrim din yar bana sokaklar sana çýkar
Boþluðuna düþerken ömrüm su gibi akar
Kancalara takýlýp beden terimde yýkar
Sök kalbimi yerinden al götür beni benden
Ölüm gelse kapýma inan ayrýlmam senden
HAMÝT KARACA 13.08.2014 22:0
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.