BILMEMKI BU KACINCI

Ne acýdýr ký
bu ne acý !
bilmemki aþký dýþlayýþýn kaçýncý ?
aslýnda kaderin utancýdýr bu
ama ben çekiyorum iþte cezasýný.

sen kendini zemzem suyuyla mý ?
yýkanmýþ sanýrsýn ki gönül !
andýrýyor feryadým,
bir vapurun bacasýndan çýkan
siyah dumaný .

ey kalbim seni de izledikçe
pusulan dönüyor kendi haline
ne el uzatabiliyorum çevirmeye
ne de kýzýp engel oluyorum el uzatanlara

ne yön verebiliyorlar sana,
ne de ben yönlendiriyorum
almýþ yolunu gidiyorsun alabildiðine .

ben en iyisi ,
birazcýk çýkayým benden dýþarýya
bu duman boðdu beni iyice,
az biraz dolayým senin soluduðu havayla ,
ciðerlerim bayram etsin
ancak bu kadar idare edebildim
sikayet ettim iþte seni
bu fýrsatçý cümlelere..

kendime gelmeliyim
son satýrlarýmý karalamaya
sen belki ciddiyetinde deðilsindir bu iþin
beni kýyýda bekleyen olmasanda
ya da biriyle
el ele gelsende beni karþýlamaya ,
bir þey deðiþmezmiþ anladým ..

iþitsede yürek, o kadar azarý
tekemmül etmiþ besbelli ,
hala seviyormuþ meðerse o eski aþksýz seni
bunun da artýk, denenmesi kalmadý.

Nuran KARACA
23:20 16.08.2014

Sosyal Medyada Paylaşın: