SEN DİYE DİYE YOK OLDUM

Sen diye diye yok oldum ben.
Benliðimi kaybettim ,belkide sustu bilmiyorum.
Tat alamaz oldum yediklerimden içtiklerimden.
Güldüremedi hiç bir þey beni senden sonra.
Heyecan katamadý hayatýma.
Dokunamadý kimse,ama hiç kimse sýnýrlarýma.
Ben sen diye diye yok oldum.


Hiç bir sesi iþitmedim sanki,iþitmek istemedim.
Yada hoþ gelmedi kulaðýma senin sesin kadar.
Kokularý alamaz oldum,hala o kokun burnumda.
Baþka kokular karýþýp ta yok olsun istemedim.
Geceye seninle uyudum,sabaha seninle uyandým.
Yüzümde tatlý bir tebessümle.
Ben sen diye diye yok oldum.


Sana çýktý hep açtýðým kapýlar.
Diðerlerini hiç aralamadan kapattým.
Ýstemedim senin yerine kimseyi hayatýmda.
Dokunmak istemediðim hiç bir bedene el uzatmadým.
Saklý kaldým ,sustum ebedi sustum.
Ben sen diye diye yok oldum.


Garip bir sýzý girdi yüreðime bu gün.
Yerimden doðrulup resmini alamadým.
Dokunmadým uzaktan resmine takýlý kaldým.
Bana bakýyordun sanki gel dercesine.
Ben sen istedin de ne yapmadým.
Ben sen diye diye yok oldum.


Ýþte þimdi sensiz gitme zamaný.
Sana gelemedim belki ama, senin bir gün geleceðin yere gittim.
Üzerime dökülen her kürek toprakta.
Kalan aralýktan baktým sen geldin mi diye.
Yok gelmemiþtin,çok korktum sensiz gidiyorum.
Dedim ya ey sevgili, ey yüreðimin efendisi.
Ben sen diye diye YOK oldum................


Sosyal Medyada Paylaşın: