Eski yýrtýk bir ayakkabý var ayaðýmda Bir aðutos akþamý Hiç unutmam Havada yaðmur var Bulutlar üstüme kadar çökmüþ Göz gözü görmüyor Koþturuyorum Nereye Kime gittiðimi bilmeden Su birikintilerine bastýkça Üstüm baþým çamur Zaten bakmýþým Batacaðým kadar çamura Nefesim kesiliyor Duruyorum Soluðum Kalbim Bir acayýp atýyor Nefesim ciðerlerime batýyor Bu acýlar bana reva mý anne Ben neden koþturuyorum Kimden kaçýyorum Kime gidiyorum Eski yýrtýk bir ayakkabý var ayaðýmda Islanmýþým Sýrýlsýklamým Üþümüþüm Parkamýn kollarýna sarýlmýþým Ve susamýþým Benim neden kimsem yok anne Gidenler neden geri dönmüyor Yollar mý kapalý Yoksa gittikleri yermi çok uzak anne Eski yýrtýk bir ayakkabý var ayaðýmda Bir aðustos akþamý Hava soðuk Sokaklar ýssýz Yaðmur yaðýyor Bardaktan boþalýrcasýna Toprak kokusu Bir acayýp geliyor Islanmýþým Üþümüþüm anne Ben bir aðustos çiçeðiyim Beni yeniden doður
Ýbrahim Dalkýlýç
18/08/2014 01:50 izmir
Sosyal Medyada Paylaşın:
İbrahim Dalkılıç Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.