’Bayramda; abuk sabuk þekerler yerine Çikolata ikram edilmiþ çocuðun O eve karþý duyduðu kutsal bir inanç gibi Sevdim seni Ve diðerlerinden farklý cebimde taþýdým hep Gitme!’ dedim
O ise; Yüzüme baktý
’’Üzülme, baþkasýný seversin...’’ dedi sadece O kadar... Devamýný anlatmayacaðým Ama orada bir sahne var Ana avrat...
Küfretmenin nasýl müthiþ bir yetenek olduðunu O an anladým