Kaç Gecedir

Kaç gecedir uykularým delik deþik,
Geceler bir türlü olmuyor sabah,
Gecenin sessizliðinde çýðlýk çýðlýðayým,
Susturmak istiyorum yüreðimi susturamýyorum,
Akreple yelkovan çakýlýp kalmýþ geçmiyor zaman.
Ruhumda tarifi mümkün olmayan dinmeyen bir acý var..
Susuyorum, susuyorsun…
Sustukça sessiz çýðlýklar
Gecenin sessizliðinde daha da çoðalýyor.
Sessiz çýðlýklarýmý duyabiliyormusun bilmiyorum,
Gözlerim buðulanýyor,yüreðimdeki, ruhumdaki acýlarý ve gözlerimden süzülen gözyaþlarýmý hissedebiliyorumusun.onuda bilemlemiyorum.

“Bir þarký çalýyor radyoda
Konuþsana bir tanem,
Susmak neyi halleder neden anlatmýyorsun..
Gizleme ne oluyorsun saklama hislerini
Sende bana aþýksýn hemde deliler gibi “

Bugulanan gözlerim saðnak yaðmurlarýna yakalanýyor.
Susuyorum
Susuyorsun,
Susmak ne kolay deðilmi, birtanem…
Sustukaça içimizdeki sessiz çýðlýklarla birbirimize ne çok acý veriyoruz ve bunu bilerekten hep susuyoruz.

Bazen öyle çok þaþýrýyorum ki kendime, kýzýyorumda kendime, oysa sen benim için dosttun her þeyimi paylaþabildiðim.ama sonrasýnda öylesine alýþtýkki birbirimize ben seni dosttan öte yüreðimin tam orta yerine oturttum.Bunu sana hiçbir zaman söylemeliydim, ama söyledim, sen dost dedin ben sevgili.Yapmamalýydým ama susturamadým o deli yüreði.
Þimdilerde susuyorum
Susmak gerek, ve senden gitmek gerek,
Ama olmuyor ki
Yüreðimin sessiz çýðlýklarý parmaklarýmý durduramýyor..
Ben yüreðim ne dediyse onu söyledim, yapableceðim her þeyi yaptým, Beklide hayatýmda bu kadar gurursuz davrandým ve bu kadar düþmüþ gördüm kendimi..Neydi bu yaptýklarým neydi bu söylediklerim.Neden, neden neden….

Her gece nedenleri sordum kendi kendime, Gerçekten seviyormuydum seni yoksa yüreðimdeki yalnýzlýðý doldurma çabasýmýydý.:Binlerce kez sordum bu soruyu kendi kendime.
Her seferinde kaçmak kurtulmak istedim ama olmadý, her kaçýsýmdat gittiðim yollar beni sana getiriyordu..Kaçýþ yoktu artýk senden,ben sen olmuþtum, Gecem, gündüzüm,aydýnlýðým,beni ýsýtan güneþim olmuþtun.

Ve ben seni gerçekten sevdiðimi anladým.

Anladým ki sen ay bense senin
Güneþindim.
Ve ikimiz bir birimiz aydýnlatýp ýsýtýyorduk.
Yada ben öyle zannettim.

Hala çözemiyorum kendimi,

Ya ben seni yüreðimde fazlaca büyüttüm,olmayacak hayallere kapýldým,
Yada gerçekti hissettiklerim.
Ama ben sana yetemedim,
Sense benim seni sevdiðim gibi sevemedin…
Yalnýzlýklar benimle,yalnýzlýðým tek arkadaþým, ne kadar hayalin düþsede geceme sen düþmüyorsun. Sende benim gibi susuyorsun.
Senin için yazdýklarým,sana olan itiraflarým biliyorum bütün bunlar benim sucum
Ve bütün
Bu yanlýþlarýmý bilirken kendime acý ve huzursuzluk vermekten zevk alýrcasýna yine seni yüreðimde çoðalýyorum.
Seni daha fazla üzmekten ve sana acýlar vermekten kortuðumdan kaçýp kurtulmak istiyorum, dedim ya her yolun sonu sana çýkýyordu.
Ben ne yapsam olmayacaktý biliyorum,
Sen susup kapýlarýný kapatýp suskularda kalacaktýn.

Buzdan hancerini yüreðine saplayýp
Acýsýný kendi yüreðinde hissedecektin.

Attýðýn sessiz çýðlýklar

Susturuyor sensizliðimi.

ferdoðan

Sosyal Medyada Paylaşın: