BEN KENDİ KENDİME KIYARIM
BEN KENDÝ KENDÝME KIYARIM
Olur da bir gün katilim olma sakýn
kýyamam üzülürüm yanarým
kirlenmesin ellerin kanýmla
ben kendi kendime kýyarým
Hayat bu yaþadýðým kadar varým
kim bilir nerede ne zaman
hangi sebeplerden bilinmez
ansýzýn elveda dünya derim
Solar yapraklarým
Kurur dallarýmý
Konmaz olur kuþlar
Ve gezinmez karýncalar
alt tarafý boyum kadar çukur
üst tarafý yorgan kara toprak
yolun düþerse bir gün
yanýmdan geçerken kuru bir dal býrak
susar bir gün þiirlerim
öksüz yetim kalýr kalemim kaðýtlarým
en son en güzel þiirimi
gitmeden mezar taþýma yazarým
Aþk þiiri yazmýyorsun neden diyorlar
nasýl yazýlabilir ki söyle
hep hayallerde kalan
asla yaþanmayan yaþanamayan aþk lar
Zaten oldum olasý beceremedim
baþaramadým anlatamadým
ne sevilmeyi delice yürekten
ne sevmeyi adam gibi
Ey Dünya ey hayat duyun beni
çekiyorum elimi üzerinizden
ve çekiliyorum izbe karanlýðýma
ezilesi gölgemi býrakýp ta sokaðýna
Ufuk Çizgisi ( Okuyan Tek Yürek )
Sorgun/Yozgat
Sorgun Büyük Termal Oteli
15/08/2014
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.