kalbin mührü açılınca

Ýstanbul’un bahçesinde yürekli bir Can,
Ýmrenir canan, sureti dillere destan,
Bahçelerde dolaþtý, bir Gül bulmak için
Bulup da Gül’ü yüreðine sarmak için

Üþüdü, hangisine attýysa elini,
Yandý caný, diken kanattý bedenini
Oysa hep koþtu durdu, asla vazgeçmedi,
Avcundan süzülen kan, umrunda deðildi...

Gizli bir hazineydi belki aradýðý,
Hazine ki, haritasý þah damarýydý
Biraz katmer baðlamýþ, üstünde kir, pasý
Tek bir dokunuþ gerek çözmek için mührü
Dokunuþ ki, açacak, mühürü ve gönlü

Aðla ey Delikanlý, verilsin kilidin,
Islat kurak sahraný, filiz açsýn evin
Kendine gel, kapýlma beþer sevdasýna
Adan, seni asla terketmeyecek Zat’a..

Görmedin mi hala, neden sevda yüklüsün
Muhabbetin kimin hakký, kim aþka layýk,
Deðsin baþ ile ayak yere ayný anda,
Gör bak, neler kaçýrmýþsýn bunca zamanda

Ýstanbul’un bahçesindeki yürekli Can,
Koþtu þimdiye kadar tek bir Gül peþinde,
Anladý ki mekan da yanlýþtý, usül de
Anladý, açýldýðý zaman kalbin mührü...




Nazlý Çelebi



Sosyal Medyada Paylaşın: