ZÜMRÜDÜANKA
Zümrüdü diyarlardan esen rüzgarýn
Efsununda dinlendi bu yorgun serim
Uzak tepelerin içli, sesinde
Huzura erdi biçare gönlüm
Soylu cemaline doyamadýðým
Gözümden kýskanýp saramadýðým
Rüyadayým sanýp ayamadýðým
Kutsal mabedimin Zümrüdüankasý
Vakur tavrýn ince ruhun canýma bin can katar
Hazana mahkum gönlüm her mevsim seni yaþar
Bilirim bakir kalbin sevgimle dolup taþar
Aldýðým her nefeste teninin kokusu var
Sen bana müjde misin ödül müsün ey canan
Son gürlüðü müsün yoksa baþýmdan yaðan
Doldun bir dua gibi bu boþ kalbime
iþte o an kavuþtu yerle gök birbirlerine
Aradýðým cevheri varlýðýnda bulurum
Yýllarýn özlemi bu dinmez ki susuzluðum
Gözlerim gözlerinde baþým dizinde
Aþk’ýn türküsünü söyler dururum
TÜLÝN ÖZTUNÇ
Sosyal Medyada Paylaşın:
DEVRİM DENİZERİ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.