Bir deli yürek koyup göðüs kafesime Beni bu cehennemin ortasýna attýn Kaybolmuþ bir küçük kýz çocuðuyum! Annesinin elini kalabalýklar içinde býrakmýþ.
Hiç birþey anlamadým yaþadýðým bu hayattan... Ýnsan aç geliyor buraya, doymadan gidiyor! Yýllarca heybesine her bulduðunu doldurup Sonra yitirip umutlarýný, yine eli boþ gidiyor!
"Bu yüzden, inandýðý þeyi aþk sanýyor insan Bir bakýyor, aþk diye gördüðü serap imiþ!"
Sibel Sosyal Medyada Paylaşın:
sardunyam Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.