DELİ GÖNÜL
DELÝ GÖNÜL
Deli gönül daldan dala konarsýn,
Kýskanýrlar baþýn derde girer bak !
Sen durulmaz çaðlayan bir pýnarsýn,
Bir gönle gir sade bir aþk ile ak.
Bazýlarý küsüp,çekip gittiler,
Yeter artýk canýma tak etti der,
Bunlardan da ders almadýysan eðer,
Beni yaktýn,kendini,herkesi yak !.
Söz dinlemez her güzele bakarsýn,
Bir gülüþe çaðlayarak akarsýn,
Ümit verip nice canlar yakarsýn,
Karýþamam artýk sen bakarsan bak.
Kimi gelinlikle kurar hayaller,
Mýknatýs gibisin akar gönüller,
Hercaisin ama ne bilsin eller,
Bana sorma ýrak dur benden ýrak.
Düþlerinde pembe panjurlu villa,
Ýçinde de sen oluyorsun illa !,
Her akþam kapýdan elinde gülle,
Bir eline,birini göðsüne tak.
Nerde güzel görsen orda kalýrsýn,
Safça gülen gözden ilham alýrsýn,
Duygu insaný nasýl gönül kýrsýn?
Mümkün müdür bir gönülde bulunmak.
Nere gider güzellerin vebali,
Yolun yanlýþ olmaz ki istikbali,
Severim ben dersin insanlýk hali,
Bir gönülde kalmaktýr insan olmak.
Yeter derim anla artýk eh yeter,
Derde düþtün olacaksýn bak beter,
Biri gelir de uçurumdan iter,
Kader deme kendin ettin sana hak.
Mete YILDIZ (ÞÝÝR YILDIZI)
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.