yarına mektup

Þafak vaktinde doðan ,insanlar göreceksin.

Ýnsaný daha çok, çile çekerken öðreneceksin

Görmek istiyorsan dünya nimetini avuçlarýnda...

Topraðýn,yaðmura þükrü gibi, þükredeceksin.


Vakitsiz çiçek açmaz,kök salmak istiyorsan

Sende yeniden bir bahar özlemi çekiyorsan

Baharý beklemek öyle kolay þey deðil

Önce tohum olmanýn sýrrýný öðreneceksin


Yeni þeyler söylemek lazým diyorsan eðer

Geçmiþine doðru dön, mazine doðru eðil

Töreden tasaya, gurbetinden sýlaya

Tüm eski þarkýlarý ezbere bileceksin.


Akþam vaktinde ölen, insanlar göreceksin

Sen,vakitsiz býrakýp gidenin ardýndan deðil,

Yarýný olmadan gidene, gözyaþý dökeceksin



Her þey, sustuðu vakit,iþiten kulaklar vardýr

Konuþan diller,yalnýz hayata mahsus deðil

Beþikten mezara ne çok þey var öðrenecek

Mezarlar’da’da olsa yarýna ait bir mesaj göreceksin

Sosyal Medyada Paylaşın: