karanlýk, toprak, musibet, kabir, azrail ve heyhat hayatýmýn son demi karatoprak. Korkuyorum korkuyorum korkuyorum ama çok korkuyorum korkunun ecele hiç bir faydasý yok bunu cahit sýtký aðabeyde biliyordu ben de biliyorum ama yine de bi çare korkuyorum... ya bu son þiirimse! ya atacaðým son adýmýmsa ya bir daha vuslatý yaþayamazsam her þey yarým mý kalacak hayatýmda gýybet, dedikodu, riya ve daha bir çok þey nasýl veririm bunlarýn hesabýný nasýl çýkarým bunca günahla karþýna nasýl korkmam ya Raab! nasýl korkmam senden nasýl korkmam küçük kýyametimden!!!
31 OCAK 2008 00:30
Sosyal Medyada Paylaşın:
muhkem Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.