Sevdasý vatan diye bizi öksüz sananlar Her fýrsatý kollayýp dallarýmý kýrdýlar Hinliði mubah sayýp kana lokma bananlar Pusu kurup sessizce dar sokakta vurdular
Kopardýlar gülleri kuruttular baðlarý Ördüler etrafýna þer odaklý aðlarý Hainlere verdiler bozkurt olan daðlarý Baþýmýza dikildi kan emici ordular
Baba! Diyen balalar aðlýyordu beþikte Analarýn gözü yaþlý bekliyordu eþikte Yavuklular sýrayla sabah akþam keþikte Ulak salýp her yere , halden haber sordular
Daðdan daha yücedir bu yol ülkü nefere Türk Ýslam yolunda gittiler hep sefere Vatana ihanet de sefil oldu kefere Hainlerin aðzýna kilitleri vurdular
Ülkü denen sevda da yaþamadýk her þeyi Acýlara talibiz, unuttuk biz neþeyi. Davamýzýn yüzünden dönemedik köþeyi Bir ömrü feda ettik hepten bizi yordular Kafkasi der; Hergele/n anamýzý sordular
Osman Onuktav AVAR
Bu þiirin isim Üstadý. Ýsmail Týkýroðlu (Yaren) Hocam
Teþekkürler Yaren Hocam
Sosyal Medyada Paylaşın:
KAFKASİ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.