ASLINDA

Aynalarda görünen ama yansýmayan yüzüm sensin,
Günler geçtikçe durmadan, sen bir kaybedensin,
Kumar mý sandýnki aþký ?
Zar atýp tuttursan bile yine,
Kazanan da benim, kaybedecek olan da ..

Gözlerin uzaktan geçen rotasýz bir gemi,
Kabullenmedim, içimi acýtan bu kansýz matemi.
Alev alev olmuþ her yer.
Dumaný kaybolmuþ bu kentte,
Yanan da benim, sönecek olan da..

Patlamaya hazýr volkan misali sakin ve sessizim,
Göklere tek tek serpiþtirdiðim yýldýzlar gibi sensizim,
Savruluyorum rüzgara karþý,
Özgürce kanat çýrpan martýlar gibi,
Uçan da benim, düþecek olan da ..

Yeþermiþ düþlerde bir yer seç kendine,
Duygular sýðmaz ne mýsralara, ne de þiirlerin bendine,
Umudu kovalýyorum karanlýkta.
Issýz adanýn yalnýz adamý gibi,
Gülen de benim, aðlayacak olan da.

Nisan yaðmurlarý ciseliyor pencereme bu gece,
Mevsimden mevsime eksik olan bir sensin sadece,
Tutamadýðým damlacýklar kadar çok sevdan,
Ufuklara yelken açmýþ bir sandal gibi,
Giden de benim, kalacak olan da ..

ALÝ ÝHSAN KARABIÇAK

Sosyal Medyada Paylaşın: