Aydınlık için…

Çevreyi aydýnlatmak için her gün doðar.
Güneþin doðmasý ile bizlere canlýlýk gelir.
Karanlýklarýn üzerine doðru gider,boðar.
Çevremize bir aydýnlýk, hareketlilik gelir.

Güneþ her günümüze farklý renkler katar.
Ýnsanlarýn üzerinde olan tembelliði atar.
Tembel insanlarý görünce kaþlarýný çatar.
Tembelliði atmamýz için her sabah doðar.

Güneþin doðmasý ile çevremiz canlanýr,
Tembellik, uyuþukluk kaybolur sonlanýr.
Hareketsiz duran canlar uyanýr,kanlanýr.
Ýnsanlarýn uyanmasý için her sabah doðar.

Ýnsanlar rýzký için, güneþ sýcaðýnda çalýþýr.
Ýlk zamanlar zor gelse de bu sýcaða alýþýr.
Çalýþýrken bazen kan- ter birbirine karýþýr.
Ýnsanlarýn çalýþmasý için her sabah doðar.

Ýnsanlar gündüzleri çalýþýp,dökse de ter.
Güneþin ýþýðý yavaþ yavaþ kaybolur yiter.
Güneþin olduðu güzel bir gün daha biter.
Bizleri aydýnlatmak için yarýn yine doðar.

Her akþam bizleri aydýnlatan güneþ batar.
Aþarken bizlere iyi akþamlar der, göz atar.
Isý ve ýþýk kaynaðýmýz Güneþ nerede yatar?
Bizleri aydýnlatmak için yarýn yine kalkar.

Ýnsanoðlunun ýþýðý da gün gelir, kaybolur.
Kendini karanlýk bir yerde, toprakta bulur.
Karanlýðýn aydýnlanmasý için soru sorulur.
Aydýnlanmak için asýl güneþ ahrette doðar?

12.08.2014
Hasan Kaya
Eðitimci-Þair-Yazar

Sosyal Medyada Paylaşın: