Yeþillere boyanmýþ, Þafak ile uyanmýþ, Gök kubbeye dayanmýþ, Bu köy benim köyümdür
Yazýn al yeþil giymiþ, Dað ile taþý yemiþ, Kýþ beyazý severmiþ, Bu köy benim köyümdür.
Yaylalarý papatya, Köyün üstü sarp kaya, Sýk sýk gelir rüyaya, Bu köy benim köyümdür.
Tepelerde evler var, Biraz sokaklarý dar, Yüreðimde sevda var, Bu köy benim köyümdür.
Taþtan yapýlmýþ evler, Ýçi dolu sümbüller, Açar lalezar güller, Bu köy benim köyümdür.
Mavi yeþil iç içe, Yýldýz raks eder gece, Sanki rüya bilmece, Bu köy benim köyümdür.
Acar mis kokar bayýr, Adam boyunda çayýr, Teferruat ve sayýr, Bu köy benim köyümdür.
18.01.2014 AHMET ACAR / SÝVAS
TEÞEKKÜR : Þiirime ses olan sevgili arkadaþým narin dost kalem Hayrunisa Þenel (siyahgecem) hanýmefendiye çok teþekkür ederim.
Þiirimin öyküsü: þiiri yazmama vesile olan çok deðer verdiðim Dünyanýn en narin hanýmefendisi sevgili kardeþim s…a hanýmefendiye çok teþekkür ederim. Bu köy onun bu köy benim bu köy hepimizin köyüdür.saygýlarýmla.
Sosyal Medyada Paylaşın:
AHMET ACAR Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.