uyuyorum
düþümde yüzün
üþüme ne olur
ben ölürken bakýþlarýnda
bana emanet bu can
uçuruma sürgün
takvimde asýlý kalmýþ gün
bir nefesin ucunda
puslu ve yalnýz
üþüdüðümde üstümü örtüyor
sarý hazan yapraklarýyla
yokluðumda çiçekler yas tutmasýn
cayma sakýn masallardan
burada yok bir þehrim
yýldýzlar küsmüþ
geceler uzun
býçak keskinliðinde anýlarým
yaralayýp çekip giderler
kokun içimde kurþun
hangi yana dönsem yüzüme çarpar
sen kenarda dur acým
az daha gelme
düþlerim aðlamasýn...
31/01/2008
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.