Damlalar yaðmur gibi ýslatýrken beni Kirpiklerin yüreðime ok gibi batar Bakýþlar gözlerimden geçip giderken Mazi;yaslanmýþ kalbime,yüzüne bakar
Yaralýyým en derinden, yaramý eþme Bir çizik atsan dökülür,bütün hikaye Kaynaðýndan öksüz,kuruyan çeþme Sorsan;kim bilir ne söyler,uzun hikaye
Bazen yüreðimde ümit olur,boðar sevince Bazen volkan gibiyimdir,ümitsizlik belirince Gözlerim ufuklarda arar,gelir mi diye yolunu? Ýnsan yaþadýðýný anlýyormuþ sevildiðini bilince Yusuf Erdoðan
Sosyal Medyada Paylaşın:
mevlana diyarı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.