BİZ ÖNCE YÜREĞİMİZİ KAYBETTİK

Biz önce yüreðimizi kaybettik
Ve teker teker duygularýmýzý, belki de imanýmýzý
Unutmak ne güzel bir þeymiþ, hakikati unutmak
Çaðdaþ olmuþtuk çaðdaþ ebuleheplerle,
Çaðdaþ olmuþtuk çaðdaþ firavunlarla
Ve çaðdaþ olmuþtuk iþte en karanlýk çaðda

Zinaya hiç bu kadar aþina olmamýþtý gözler
Sokakta giyer olmuþtuk evde giyemediklerimizi
Ve namazý bukadar aceplememiþti hiçbir çaðda ebulehepler
Camiler yalnýzca ezan okuyordu musiki saatlerinde

Biz önce dostluðumuzu kaybettik
Para için yapýlmayacak bir þey yoktu
Ve zaten para tek sadýk dosttu
Satmaya önce yüreðimizden baþladýk
Sonra bedenimizi, beklide imanýmýzý

Tarih aðlýyordu halimize
Tarihin kinini güdenler gülüyordu
Ve hacý seyyitin torununu nasýl soyduk diyordu

Biz önce yüreðimizi kaybettik
Ve teker teker duygularýmýzý, belki de imanýmýzý
Mutluyduk düþünmedikçe ölümü ve kýyameti
Ve mutluyduk Allah (cc) hatýrlatmazsa bize kendini
Yarabbi haþa görme bu halimizi
Herhalde ancak cehennem temizler bu günahkar bedenimizi
Biz önce yüreðimizi kaybettik
Ve teker teker duygularýmýzý, belki de imanýmýzý

Sosyal Medyada Paylaşın: