SENİ KAYBETTİĞİM GÜN BAŞLADI
“ayrýlýktý adý..”
Her þey seni kaybettiðin gün baþladý
Her þey bana veda ettiðin gün
Benden ayrýlýðýn an koptu kýyametim
Gözyaþý, hayal kýrýklýðý ve hüzün
Hepsi oldu birer felaketim
Her þey seni kaybettiðim gün baþladý
Gönlüm isyan bayraðýný çekti
Kurduðumuz düþler maziye gömüldü
Ümitlerimiz bir anda yýkýldý
Bu þair kaç defa ölümün eþiðinden döndü
Kaç defa sensizliðin kör noktasýna çakýldý
Her þey benden ayrýlýðýn gün baþladý
Sanki bu aþký hiç yaþanmamýþ gibi
Sanki hiç sevmemiþ gibi birbirimizi
Birden iki yabancýya döndük, çaresiz
Ve yalnýzlýða mahkûm ettik, kendimizi
Ýki ayrý dünyalarýn insanýyýz, nedensiz
Her þey benden ayrýlýðýn gün baþladý
Bir gurur savaþýnýn kurbaný olduk belki
Oysa bir bütünün iki eþit parçasýydýk
Daðýldýk, çözüldük, dört bir yana
Bu aþka böyle cani gibi nasýl kýydýk?
Nasýl bu ayrýlýðý kabullendik yana yana
Her þey bana veda ettiðin gün baþladý
Bu her þeyin ayrýlýk adý…
9.3.1999
Sosyal Medyada Paylaşın:
vefa arayan şair Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.