Eski bir çeyiz sandýðýnda bulduðum Dantel bir örtü gibi ömürlük bakýyorsun Sen var ya, sen sevgili Nasýl da gönlüme aktýðýný Sanýrým hala bilmiyorsun.
Bir damla su Bir parça umut oluyorsun günüme Gökyüzünde sevdalý bir martý Kor gibi bir ateþ yüreðime Sen var ya, sen sevgili Nasýl da aþkýnla yandýðýmý Sanýrým hala bilmiyorsun
Susuyorsun Bir sözcük ötekine düðümleniyor Bir aný geçiyor ta ötelerden Taþ plaktan Müzeyyen Abla sesleniyor "Dertliyim, ruhuma hicranýmý sardým da yine." Ama sen duymuyorsun.
Iþýl ýþýlým, Duman duman gözlerim Bir Ýstanbul oluyorum hüzün dolu Sonra Ege olup ellerine uzanýyorum özlemle Bulutlar yüreðime yaðýyor Ama sen görmüyorsun.
Sosyal Medyada Paylaşın:
hatice nayır Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.