HİÇBİR ŞEY ESKİSİ GİBİ DEĞİL

Hiçbir þey eskisi gibi deðil
Bir simidi paylaþýrdýk büyük küçük demeden
Mahallemiz namusumuzdu
Yabancý giremezdi biz izin vermeden
Bir cenaze olsa gülmekten sakýnýrdýk
En mutlu anlarýmýzda
Formalar yapardýk fanilarýmýzdan
El birliði ile
Kýyasýya,ölümüne maç yapar
Sonra sarmaþ dolaþ sinemaya giderdik
Aramýzda topladýðýmýz paralarla.
Kimimiz Malkoçoðlu olurdu Cüneyt Arkýn’la
Kimimiz Karaoðlan’dý Kartal Tibet’le
Ama en çok Yýlmaz Güney’i severdik
O boynunu bükerek dünyaya meydan okuyan bakýþlarýnda
Bulurduk kendimizi

Akþamlarý da bir baþkaydý dünlerin
Sobanýn üstünde mis gibi kokarken kestaneler
Radyo tiyatrosu düþler aleminde gezdirirdi bizleri

Ah o hafta sonlarý yok mu ya
Orhan Ayhan,Halit Kývanç,Necati Karakaya
Beþiktaþ,Fener,Galatasaray maçlarýný anlatýrlardý radyodan
Duramazdýk yerimizde heyecandan

Bizi biz yapan okul yýllarý
Sevginin ve dostluðun ocaðý okul yýllarý
Saçlarýmýz üç numaraydý ama öðretmenlerimiz on numara
Ayaklý kütüphaneydi her biri
Daha liseye baþlamadan okumuþtuk
Türk ve dünya klasiklerini
Feride öðretmen platonik aþkýmýz
Ýnce Memed haksýzlýða ve zulme isyanýmýzdý
’Birimiz hepimiz,hepimiz birimiz için ’sözü
Vazgeçilmez þiarýmýzdý

Hiçbir þey eskisi gibi deðil
Yanýmýzdan güzel bir kýz geçse
Utanýr baþýmýzý öne eðerdik
Baþkaydý dünyaya bakýþýmýz
Dostumuzla aðlar,dostumuzla gülerdik

Burhan KAMALI

Sosyal Medyada Paylaşın: