Ecelin uykusunda,
Ölümün korkusunda,
Gecenin kuytusunda,
’Züleyha’da kalmýþtým’,
Aldanmasýn gün gece,
Ýsmi dudaðýmda hece,
Sanki sýr dolu bilmece,
’Züleyha’da kalmýþtým’,
Adýmlarý saya saya,
Çatarak yýldýza aya,
Görem diye doya doya,
’Züleyha’da kalmýþtým’.
Korktum hava soðuktu,
Sesim boðuk boðuktu,
Dizimde dermaným yoktu.
’Züleyha’da kalmýþtým’.
Peþimde bin bela, Ölüm
Býrakmadý beni zulüm,
Sanki solmuþ gonca gülüm,
’Züleyha’da kalmýþtým’.
Artýk onda huzurdayým,
Ölsem de eksilmez sayým,
O bir güneþ,bende ayým
’Züleyha’da kalmýþtým’.
Erdal Sarýgöz
11-08-2014
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.