Yaþamak ayný zamanda
Umudun türküsünü dilinden düþürmemektir aslýnda
Bakmayýn umutsuzluðun
En çýlgýn ve en son romantik dansýný
En iðrenç ve gürültülü müzikle
Ve tüm çirkinliði ile yapmasýna
Nasýlsa gözlerini açamayacak
Bir daha
Bir baþka bahara
Bu son demi
Son uykusu
Belki kalem kýrýlanca verilmiþ son bir söz
Görünen karanlýk bir surette
Kanlý bakýþlý bir çift göz
Hatta ihtiþamlý atlarý
Soytarýlarý, kara bulutlarý ile
Kutlasýnlar uykuyla geçen geçmiþlerini
Hele uyansýn þu toprak
Herkes bilecek
Bulacak yerli yerini
Biz bu aþký, nadasa býrakmýþýz gülüm
Bildiðin herk e
Dinlenen beden umuttur
Pýrýl pýrýl oluþur her bir meyve
Ve inadýna
Kenetleniyor eller, aþk ile,
Hasrete umuda
Hayatta dik durabilmek adýna
Türküler çoðalýyor
Çýðýrýyorum
Güneþ ne kadar güzel
Yýldýzlar ne kadar parlak
Baðýrýyorum
Tek bir aðaç ta olsa
Tohumlar düþüyorsa topraða
Yani çoðalarak
Yani daldýðý en aðýr uykusundan uyanarak
Can var gülüm can var
Nerede can varsa bir avuç
Bir dünya umut dolar
Umudun türküsü dolar yüreklere
Ve birlikte ulaþýrýz
Ancak birlikte
Çocuk cellâtlarýnýn
Asla ulaþamayacaðý bir yere