Ser verip sırrını ifşa etme
Hiç uyumuyorum
Umut içinde yoðrulup, sabrýn
susuz býrakan, sineyi yakan
acýsýyla susuyorum
Niye bir hicran yolculuðuna çýkýyorum,
bahtýn insicamýnda sükutu yudumluyorum
Yoksa maðdur olan,
kalbi periþanlýk yaþayan,
ruh yetisinden korkan mý oluyorum
Neden korkuyorum
Umutlarým ufkumu aydýnlatmýyor,
yüreðim niye hüzünle bir müsavilik yaþýyor
Zihnim, izanýma geçit vermiyor,
vefasýzlýk neden bu kadar sineme acýyý ekiyor
Gün bitiyor, gecenin zemheri yaþatan
üþütmeleri baþlýyor, niye içim hala acýyor
Yüreðimden ümit çýkmýyor
Þevk halime ne kadar yabancý geliyor,
bir sevinçle ruhuma geçit bahþetmiyor
Yollar nazar ettikçe,
içime hasret sýzýsýný býrakýyor,
neden sinemden yaþ dökülüyor
Gönlüm sessizlik içinde burukluða adýmlýyor,
gün açmaya baþlýyor ümit durmuyor
Her zaman bekleyeceksem
Umudun letafetinde yeþermek için
gül-i nihal için yüreðimi hasretmeyi bileceksem
Ýlim ve irfan için aklýmý
bir muvazene içinde hakikatin
rahlesine aþkla vereceksem
Umutlanmalýyým,
öteyi ruhun sevdalaþan
ummanýnda yaþamalýyým, ayýlmalýyým
Ser verip sýrrýný ifþa etme
Ne derleri ve hatta bahaneleri,
bir önyargý içinde
nefeslenmeyi sevgiyle birleþtirme
Hal dilinde rafine olmayý,
ruhun ve gönlün sedasýnda
aþký muhabbeti anmayý dile
Þekli yeti asla önceleme,
bir cazibe merkezi olmak için
nefesini hasretme, aþkla iste
Mustafa Cilasun
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mustafa Cilasun Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.