Gizlerini gözlerimle daðlamak istiyorum izin ver sevgili.
Mil çekilmiþ kenarlarý ýþýðý sýzdýrýrken gizlice görünmeden kalbine girmek istiyorum yýlan gibi süzülerek yol aç sevgili soðukluðum üþütmesin seni.
Yanan bir korken yaðan karlarda fosilleþen bir yürekle gün ýþýðýna çýkma telaþýndayým perdelerini aç sevgili yeterince karanlýktayým.
Bir elbisem var üstümde parlayan sateni gözlerini almasýn bildiðin gibi deðil her kadýnýn kýrmýzýya boyalý dudaklarýnda bir çocuðun masumiyeti gizli bu çocuk uzun zamandýr uyuyor sarsmadan uyandýr korkmasýn sevgili.
Yok olan bir buluta duyulan özlemle yaðmur olup yaðmak istiyorum üstüne aç avuçlarýný tut beni.
Pamuk þekeri ellerim dökülürken sana susamýþlýðýmdan olsa gerek bir yudum daha kaç vakit geçse, kaç þehirden ben geçsem yine yoktu bir baþka ben de sen
Olabildiðince uzaksýn, belki de ta þuramdan daha da yakýn bir nefesi paylaþabileceðim yahut iki nefesten bir yaþam yaratabileceðim.
Ayvazým Deniz
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ayvazım Deniz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.