Demek bunu da yaptýn, Oysa ben bir tek benim coðrafyamda yaþar, Benim dünyamda yaþar sanýrdým seni, Çiçek açtýðýnda gözlerimdeki huzur, Bulunmaz eþ deðerdi âlemin kalbinde, Demek ellerin oldun, gittin iþte, Ben kendimi kandýrmýþým oysa Pembe düþlerimin içinde siluetinle, Hayaller tükendi, avuçlarýmda yaþ, Seller akar durur, seller ciðerlerimi temizler, Sana dokunurum ýslatmasýn diye, Ben göðsümü ederim yine siper, Kurþun gibi sözlerin deler baðrýmý, Beni benden eder, Gözlerine düþen bir damla yaþ, Kýzýný kucaðýna aldýðýn zaman bir gün, Bitecek bana dair duyduðun o telaþ, Benim yerime de sev onu, Ben göçüyorum artýk yavaþ yavaþ, Geldi bu hikâyenin bilindik sonu,
Hadi mezarýmýn üstüne kur düðün dernek, Hadi sarýl ben yerine baþka âdemlere, Yalan dünyanýn yalanlarla dolu þarkýsýný dinledik, Ýnsanlar takarken yüzlerine maske, Biz aþka sarýlýp bükülmedik, eðilmedik. Sen gül, ömrünce gül, kaderince gül, Ben sýrtlandým ölümleri kendi içimde, Elbet huzur mahþerde hesaplar görülür, Benden yana hesabýn yok, helaldir hakkým, Benden yana sorgu edilme diye, Ahirette bile zeval gelmesin diye dualarým. Sen kimsesizliðin ortasýnda aldýðým nefestin, Sen çöllerin ortasýnda açan kardelen çiçeðim, Ben siluetsiz bir figürandým gözlerine tutsak, Artýk yabancý deðilsin sadece bana, Hem uzaksýn evren boyu, hem sesin bile bana yasak. Zaten gerekte kalmadý, gidiyorum sayende, Verdiðin aþkýn derdinin þerbetini içe içe, Zehir diyorlar bazen sensiz aldýðým nefese bile, Þiirler yazar artýk elleriþne tutuþturulan kalemler, Ben çok çektim bu dünya da, Unutturmaz bensizliðinde çektiðin elemler, Güzelliðin dünyalara destandýr, bilsin cümle alem, Sen her daim sevilmeye layýksýn, fedadýr sana sevgiler, Aldým toprak olacak benimle birlikte hüzünler, Hadi gül, ömrünce gül, gönlünce gül, Belki zerre kadar sevmedin beni, Ben bir tek seni sevdim koþulsuzca, Ellerimde kelepçe vardý, ayaklarýmda pranga, Haykýrýyordum bu dünyaya, Benim deðildi bu hayat, Þimdi ittiðin ellerinin gerisinde kaldý sevda, Þimdi yakýlasý bir cehennemin içindeyim. Gözlerinde hüzün ne geziyor, Beyazlar içinde sen gülmelisin, Ben bak gülümsüyorum sana, Aldýðým her nefeste giydiðim kefenle bir, Bildiðim bütün doðrular yalan oldu seninle, Ve bir kadýn ancak senin gibi ölümsüz sevilir. Her nerde olursan ol, gül hadi, güller açsýn yüreðinde, Bir ömre bedel aþklar kolay yaþanmaz güzelim, Satýlmaz ki sokak köþesindeki simitçide, Alýp aþkýn çayýna banýp yiyelim.
Neyse fazla söze hacet yok Mehlika, Mualla ne o, düðüne mi gidiyorsun? Aysel kapat git kapýyý, kilitle üstümden, Bu dünya benlik deðil biliyorsun. Bu hayat benim hayatým hiç olmadý, Sen gibi, Ben sevdaya dair tüm cümlelerimi unuttum. Benim için de gül, sevmelere layýk sevgili, Sonsuza dek dudaklarýma sen sürüp, sen sustum.
BAKÝ EVKARALI
Sosyal Medyada Paylaşın:
bakican. Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.