bir sessiz ayrýlýðýn çýðlýðýdýr bendeki matem kalbimdeki son sevda türküsüdür bu elem ne yalnýz kopan fýrtýna ne bu sitem ne de bu vefasýz dem alamadý seni benden
yalnýzlýk treni yol alýrken maziden kusuyor dumanýný umutsuzluða sýlaya vuslatý anlatýrken yorgun sesinden umudu ve vuslatý haykýrýyor hayata
Sosyal Medyada Paylaşın:
ömer_faruk Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.