Düþündü yarým arþýn bez elinde Uzattý sonsuzluðun kaybolan derinliklerinde Zincir vurmuþtu kalbine artýk aðlamayacaktý býrakýp giderken sarý hazan sonbaharlarýnda
Umutsuzdu baþýboþ dolaþýyordu tarumar beraberlerdi ay ve yýldýz olmasaydý ne çýkar Ah! Veda edip gidiþi baharlarýn yazlarýn Kaným çekiliyor sanki, sensiz yarýnlar Habersizce giderken aðlayan çoban yýldýzý
Yalýn ayak koþtum peþinden baharlar yazlar giderken Gündönümlerinde günebakanlar Eðmiþ baþlarýný güneþe doðru uzaktan solmuþ bir gül gibi görünüyordu Her sabah gün doðuþunda her akþam gün batýmýnda Zikrediyorlardý bütün yaz kalabalýkta tek baþlarýna Geceleri kaldýrýp baþlarýný gökyüzüne aya bakýp Býrakýyorlardý uçuþan dualarýný..
Nurten Ak Aygen 10.8.2014
Sosyal Medyada Paylaşın:
NurtenAk Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.