SOKAK ŞAİRİ

Bana sokak þairi demiþ bir yobaz
Evet ben sokaktayým
Hatta bir kavgacýsýyým sokaklarýn
Kim ki bir acý verirse
Yüreðimin bam teline
Sarýlýrým kalemime
Gözünü gözünü yumruklarým

Dayanamam bir kadýnýn feryadýna
Dayanamam bir çocuðun
Bir damlacýk göz yaþýna
Elimde deðil
Ne kadar karþý koysa da bedenim
Çeker gider yüreðim
Zulmün kol gezdiði en karanlýk þehre
Çünkü hiç ayrým yapmadan
Tüm dünya çocuklarýdýr
Benim öz çocuklarým

Düþündün mü hiç
Neden bazý çocuklar bir deri bir kemik
Ya da neden bu çocuklarýn gülüþü eksik
Gördün mü birebir yakýndan kadýn
Yüreði delik deþik
Sordun mu sofralarýnda
Ne var ne yok
Kim aç kim tok
Yok! Yok! Sadaka deðil onlarýn ihtiyaçlarý
Sofralarýnda sadece
Koþulsuz ve katýksýz
Bir yudum sevgi eksik
Bu nedenledir ki cenge çýktým
Bu nedenledir ki kavgacýyým

Ne önemi var ýrkýnýn dilinin dininin
Arkasýnda ne var
Ýlmek ilmek iþlenen bu kinin
Ya insanýmdýr “ ben”
Ya da insan deðilim
Sen müstehcen bulsan da
Önceki gün Kobani’liyim
Dün Gazze li
Bugün Þengal’liyim
Melek Tavus’un yarattýðý bir cinim Ezidilere
Viyan Daxil’in yanýnda
Bakma aðladýðýma
Kendim için sýzlanmýþ deðilim
Ýnsanlýk adýnadýr feryatlarým

Bir düþünün
Bir kez olsun koþulsuz düþünebilin
Hangi beþ ya da on yaþlý çocuk kitapsýz olabilir ki
Hangi çocuk masum deðildir ki
Hangisi doðduðu yerden sorumlu tutulabilir ki
Hangi çocuðun günahýdýr ten rengi
Bir an
Sadece bir an kendi baþýnýzla
Kendi teriniz, kendi emeðiniz, kendi aþýnýzla
Ýnandýðýnýz Tanrý adýna
Sadece bir an yalnýz kalýn
Doldurulmuþ ruhlarýnýzý doldurun bir çelik kasaya
Ýyice kilitleyin, açmayýn
Tek baþýnýza derin bir nefes alýn,
Ve bir kez daha düþünün
Hani tekrarlarýz ya Descartes’in sözünü
“Düþünüyorum öyleyse varým”

Hatýrladýn mý daha dün Gezi parkýnda körü körüne
Daha dün Soma’da
Bir lokma ekmek için gitmek ölüme
Ve daha
Ve daha uzaklarda
Korkunç tuzaklarda
Ve yine
Ve yine gözlerinle bakýp görmediðine
Ýþte bu nedenle kavgacýyým çocuk
Bu nedenle kavgacýyým
Nerede bir zulüm görsem elimde deðil
Sýzlar sol yaným

Kavgacýyým çocuk kavgacýyým
Ama hiçbir cana kýymadým, kýyamadým
Ne elim yumruk oldu
Ne de tekme ayaklarým
Kralý olsam bu ülkenin
Önce þiddeti yasaklarým
Þiddeti yasaklarým

Ben kavgacýyým orantýsýz güçlere
Ne sýrtýmý dayadýðým dayým olur
Ne de yüreðimden baþka varlýðým
Ne görmezden gelirim haksýzlýðý
Ne de övdürebilirler bana hýrsýzlýðý
Kördüðüm olmaz asla aþka dair düþüncelerim
Elime verileni deðil
Yaþamýn ta kendisini yazarým

Ben þairler lokalinde büyümedim be çocuk
Ne plaket isterim ne sahte boncuk
Hangi þair acý çekmemiþ ki
Derisi mi yüzülmemiþ Nesim’inin
Daraðacý mý kurulmamýþ Pir Sultan’a
Ateþ düþmemiþ miydi daha dün
Otuz üç cana
Ya Nazým
Ya “memleketimden insan manzaralarý”
Ne hatýrlatýyor sana
Söyleyebilir misin bana
Bir saray soytarýsýnýn adýný
Anladýn mý þimdi kimlerin
Yüreðini satýrlara yazdýðýný
Sözcükleri týrnaðýyla kazdýðýný

Ýstemem tüm ödüller senin olsun çocuk
Dilim varmaz bir insana yobaz demeye
Bak seni bile sevdim
Aldýrýþ etme þu satýrlarýn karalanmasýna
Ýyi ki ben benim
Ýyi ki kendime ait düþüncelerim
Varsýn kimin olursa olsun
Uykuyu özendiren ödüllerin
Bana yeter
Yeter de artar kaldýrýmlarým, sokaklarým
Onlardan biriyim ben de
Bir tek onlarý yazarým
Sokak þairidir bir diðer adým

Sosyal Medyada Paylaşın: