gece soðuk ve ýslak
þehir sarhoþ
ben sarhoþ
sýzmýþým yine gecenin koynunda
tanýmadýðým bir ten tenimde
yine benimle bensiz seviþiyor bu gece
bir gecenin yalnýzlýðý daha saçýlýyor sabahýn eteklerine
ve ben bu gece de senden kalma uyanýyorum sabaha
gözlerim ýslak
ellerim tutuklu yüzüme
özlemek aðlamaktan ölmek midir
ki akan her gözyaþýmda bir ben daha boðuluyor
bir ben daha ölüyor içimde
doðan her sabaha bir sigara yakarak
yalnýzlýðýma ve hiçliðime
yine
yeniden
usanmadan
býkmadan
seni sadece seni anlatýyorum
çok yorgunum çok ki
en çok ta sana yorulmayý istemiþtim
sensizliðe deðil
mavinin her tonunu savurduðum tüm mevsimler bana kaçak
hasretin tüm arsýzlýðý ile kamçýlýyorken zamaný
dönmeyiþlerinin þerefine kadeh kaldýrýp
diz çöküp
ölmek vaktidir bu vakit
biliyorsun
ben gözlerinde doðdum
öleceksem de beni içinde sensizlik olmayan bir þiirin kalbine gömün
ilhanaþýcý
aðustosikibinondört
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.