Volkanlar gibi...

Ben neyim ki senin için
belki bir hiçim sevdiðim için
nerden bileyim yüreðim bilsin
yanarken içim için için..

hayat bitmeyen bir umuttur
nefesle alýnan her soluktur
aðlatsada hep yine gülmektir
sevilmesende hiç yine sevmektir..

açýlan her pencere bir arayýþ
kapýsýný bulmak olsada bir þans
belki de yarýnlara bir avans
nerden bileyim etmedikçe benle dans?..

zamanýn kahrý hiç bitmesede
gündüzler geceyi aratmasalarda
yaðmurlar yerine doluda yaðsa
ben seni unutmam bunu da unutma..

önemli deðil kim olduðum
hep seninle varlýðým yokluðum
volkanlar gibi ateþle doluyum
sen anlamasanda ben iþte buyum...

(Berlin,07.08.2014)

Talat Özgen
Sosyal Medyada Paylaşın: